Cambodja, zand, zee, Bangkok, en de eilanden

De tijd vliegt hier!
Meer dan dat kan ik er niet van maken..

Het laatste verhaal eindigden in zuid Laos. En daar begon het nieuwe avontuur naar Cambodja. Na boot, bus, en visa gedoe mochten we na een temeratuurcheck met een soort lasergun het land in. Minder groot feest dan we dachten want hier mochten we wederom een uur wachten met openlucht toilet. Om vervolgens met het dubbele aantal mensen en backpacks dan normaal onszelf voor 1 uurtje in een minivan te proppen. Hier wachten ons een iets langere pauze dan 10 minuten (3 uur..). Om uiteindelijk ons het nieuws te brengen dat de bus kapot was en we onze tocht met de minivan verder moesten zetten. Onderweg werd nog iemands pinpas ingeslikt in de automaat.
Maar na deze bijzondere eerste indruk van Cambodja zijn we met een deel van busrit naar hetzelfde hostel gegaan. We waren eindelijk in Siem Reap. Het hostel was heel mooi, koel, en goedkoop.. Maar toen na 2 minuten de stroom uitviel en we de 1000de insecten in het zwembad zagen zwemmen snapte we ongeveer waarom. Verder een wederzien aan mede reizigers die alllemaal door tuktukdrivers hierheen waren gelokt. De eerste avond genoten van 1 dollar mojitos, dansen in pubstreet, pool spelen op het rooftopterras met de locals. We kwamen hier natuurlijk voor het fameuze ' Angkor Wat'. Het meeste indrukwekkende en grootste tempelcomplex van Azie. Het is nog een oude stad en dat voel je ook nog als je daar loopt. We deden de zonsondergang, waar we uiteindelijk meer genoten van de chinezen met de cameras dan van de zonsondergang zelf. En de volgende dag om 4.30 met de tuktuk richting Angkor Wat voor de zonsopgang, en de andere tempels. Het was bloedheet maar heel erg prachtig. We waren met ons nieuwe reisgroepje van een Deens koppel en een Iers meisje. Op het moment dat ik erachter kwam dat ik mijn volledig opgeladen reserve batterij was vergeten in Angkor en ik heel geirriteerd zei: Fuck Myself! Duurde het 20 seconde tot iederen ongeveer een uur heeft gelachen. Vanaf dat moment was dat de nieuwe grap en bleek het uitstekend toepasbaar op mijn leven..

De hele groep vervolgenden de reis samen naar Phnom Phen, de hoofdstad van Cambodja. Hier ontmoette we nog een Iers koppel die Aishlinn nog van thuis kende, en zo breidde ons groep uit!
Heel raar om in zo'n intense stad te zijn, maar voor de verandering heel fijn. We hebben erg gebruik gemaakt van de ontelbare markten en de cultuur van Cambodja. We hebben het zwembad benut voor verkoeling en zwembadfeestjes. We kwamen in de lokale veel te schone club, waar Eoghan (van het ierse koopel) nog even leuk kon deelnemen aan de ladyboy show. Waar ook een van de groep drinken weg was gerend en in slaap was gevallen. Ook hebben we ons steentje bij gedragen aan het land en hebben we bloed gedoneerd. Er schijnt hier een groot tekort aan te zijn dus uiterraard voelen wij ons geroepen om te helpen. Heel netjes met lunchbox en gratis T-shirt verlieten wij tevreden de bloedbank.
Een hele andere kant van Cambodja is de tijd van de Khmer Rouge, een soort burgeroorlog in eigenland waarbij 1/3 van het land is omgekomen door zijn eigen burgers. Het is vrij recent en dat voel je wel nog in het lanbd. We bezochten de bittere 'killing fields', wat meer indrukwekkend was dat de Concentratiekampen en gevangenis die ik heb gezien. De botten en kledingstukken liggen nog op de grond en er heerst een hele akelige sfeer. Maar des te meer bijzonder om je hierin te verdiepen. Na deze heftige dag vertrokken we naar het zuiden waar we dan eindelijk het strand zouden ontmoeten.

We werden hartelijk ontvangen met liters aan regenbuien. Als cadeautje mollesteerde we nog even subtiel de tuktuk ritsen tegen de regen. Gelukkig toen we eenmaal op de boot zaten naar ons eiland ' Koh Rong' kwam het zonnetje door, dus gebroken, moe en misselijk stonden we dan met onze voetjes in het zand. Hier fusseerden we met een grotere groep waar de in het zand chillden, drankspelletjes deden en genoten van het vieste hostel, geen water en de zandvliegen.
De volgende dag was het plan om te gaan kamperen op een van de stranden van het eiland. Na het uitchecken duurde het enkele uren vergaderen, kaartspelletjes, discuseren voor de 's middags dan eindelijk iets reregeld hadden voor 18 mensen. We kochten eten, drinken en hangmatten en vertrokken met de taxiboot richting een strand. Zo'n 200 meter voor het strand werd de niet Engels sprkende taximan gebeld door iemand en werd de telefoon naar een van ons overhandigd. Na drie keer doorgegeven te zijn met de telefoon kwamen we tot de conclusie dat we dus niewt op dat strand mochten komen. We moesten namelijk toestemming vragen en ze dachten dat we een film gingen maken.. Blijft een raar verhaal. Toen we uiteinbdelijk toch dichter in de buurt kwamen van het strand kwamen er 3 mannen in het zwart niet geheel verwelkomend op ons afrennen en we keerden erg snel om. Uiteindelijk vonden we het perfecte strand. De hangmatten werden in de bomen gehangen, de locals kwamen ons verwelkomen en helpen methet bouwen van tipi's om de hangmatten aan vast te knopen. Toen het donker werd er een kampvuur gemaakt en kwmane de locals biertjes drinken met ons. Het was zo'n indrukwekkende belevenis, door de mooiste sterrenhemel, de plankton in het water wat voelde als lichtgevende sterretjes die de zee lichtgaven. De maan gaf ons al het licht datwe nodig hadden en zelfs met pringles als diner waren we intens gelukkig. Een heerlijk gezelschap, zee, voetjes in het zand en een hele onwerkelijke belevenis. De hangmat sliep beter dan gedacht. Zelfs met zand en heel veel insecten.
Tot om 5 uur 's ochtends ik toch echt een regendruppel voelde en voor ik het wist stonden met 18 mensen in bikini als koukleumende pinguins tegen elkaar aan om op te warmen. Toen ook nog de onweer begon, dacht ik echt even dat de wereld verging. Ook dacht ik meteen ' Ohgod, mijn ouders vermoorden me als me hier nu iets overkomt'. Zonder in het water te staan of onder een boom was het even doodseng met de onweer boven ons hoofd. De onweer stopten gelukkig en hierdoor konden we snel opwarmen in de zee. Toen het eenmaal licht begon te worden konden met zonnnetje en 6 kilo aan natte spullen met de taxiboot terug. Verhongerd en al besloten we het risico niet te lopen om in de regen daar vast te zitten. We hadden wat luxe nodig en gingen naar de badplaats Sihanoukville. Hier hadden we een heel fijn hostel met airco en bedden!! Na het diner mochten we nog even meegenieten van een dood lichaam in de bar naast ons hostel. Met politiemannen die foto's maakten van de menigte en lachend keken naar het lichaam. De receptioniste rende bijna enthousiast naar buiten toen we zeiden dat er een lijk lag en ze vertelde ons het hij teveel drugs en alcohol op had en met zijn hoofd ergsn tegenaan was gevallen. 'It's been 5 months' zei ze doodleuk. In Sihanoukville hebben we verder weinig uitgevoerd buiten, eten, drinken, slapen, en we eindigden met een mooi strandfeestje.

Cambodja was een erg fijn land. Het deed me erg denken aan Laos maar heeft heel veel geschiedenis en er is veel meer te doen. We hebben niet veel van het land gezien maar ik heb er erg van genoten. Bijzondere verhalen, mensen en goedkoop. Ze betalen hier alles in dollar wat heeel fijn is. Niet meer alles omrekenen, maar ook betalen ze deels met de Real hun eigen geld. Dus 1 dollar = 8000 real. Superhandig! Het land is een echte aanrader en het is jammer dat we het een beetje moesten overhaasten.

De laaste stop voor de groep zou Bangkok moeten worden. Met de slaapbus, die overigens heel comfi was, kwamen na voor ons gevoel duizend uur aan in Bangkok. Erg leuke stad! Niets te chaotisch of onveilig. Helemaal fijn. We bezochten een tempel en verder was het heeel veel winkelen in de shoppingmalls (3 die door elkaar heen liepen) , markten, en de winkelstraatjes. Het fameuze Ko San Road, lachgas, herinigd met de 7eleven, de nachtelijk Amerikaans burgers, de magic tricks van Mike tijdens het diner. Hier splitsten de groep op en zou een deel naar huis gaan. Toch kregen we 3 mensen zo ver om nog met ons naar het zuiden door te reizen.

We verkozen Koh Tao boven Koh Phanghan, waar de fullparty plaatsvind. We waren heel laat met het regelen hiervan en het zou heel prijzig uit gaan vallen en erg weinig slaap worden. We hebben dit dus helaas gelaten voor wat het is en moeten het met verhalen van andere reizigers doen.
Koh Tao staat bekend als het duikeiland en ook een van de fijnste eilanden van het zuiden. De eerste dag begonnen ze allemaal aan de duikcursus van 4 dagen en ik kon hier gratis bij verblijven in de bungalow op 20 meter van het strand. De eilandsfeer is heel intens hier en mensen blijven hier echt voor maanden omdat het een soort hele fijne energievibe heeft. Het is heerlijk genieten van de zon, de rust en zand tussen je tenen. Ik heb heerlijk gebraden in de zon, boek gelezen, duizend films gekeken in bed, geslapen, en gewandeld over het strand. Een dag heb ik een snorkeltour gedaan om het hele eiland. Zo mooi!! Zwemmen in een wereld van ' Finding Nemo' tussen een kasteel van koraal en een oase aan rust. Ik voel me hier zo thuis en op mijn plek, het is heerlijk. 'S avonds op blote voeten drankjes doen op het strand, fireshows kijken, en dansjes doen met blote voeten in de zee. Cocktails met de zonsondergang, spelen met de honden, badderen in het zwembad, chicken BBQ, weinig douchen en kilo's zand in het bed.

Voor nu zit in in internetcafe en vertrekken Roos en ik straks naar Koh Samui. Dit is niet perse een eiland waar we heen wilden maar we moeten ons visa verlengen om nog wat tijd in Thailand te kunnen spenderen. We hebben gister al afgescheid genomen van het Deense koppel wat naar huis is vertrokken en Aishlin gaat morgen naar Vietnam. Dus het is weer just the two of us.

Het is raar om te bedenken dat we al zoveel beleefd hebben en nog steeds zoveel tijd heb. Ik geniet nog steeds van ieder moment. Zelfs al lig ik om 1 uur nog in bed naar Ice Age te kijken. Ik doe waar ik zin in heb, en beter dan dat gaat het echt niet worden. En sorry, het is hier nog steeds een paradijsje op de aardbol. Zelfs met af en toe een bui, onweer of dikke bewolking, muggenbulden.

Alles is nu even in een vogelvlucht samengevat aangezien ik waarschijnlijk de helft vergeten ben. Ook de spellingscheck ga ik even niet redden vandaag sorry.